Dikke proficiat aan alle atleten van HETRIC die deel hebben genomen aan de HEL VAN KASTERLEE

Hier de foto’s van de atleten en nog een filmke van RTV

FILMKE RTV

UITSLAG ALGEMEEN

Zondag 25 augustus stond de volledige triatlon in Gravelines op mijn kalender.  De zwemproef werd afgelegd in de gloednieuwe watersportbaan waarin één ronde moest gezwommen worden. Na 1u11 kroop ik uit het wateren en maakte me klaar voor het fietsen. 
Onder een dreigende hemel  klom ik op mijn fiets en startte ik aan de twee rondes door Frans Vlaanderen. In de polders deed de wind zijn werk en op het uiteinde van de ronden lagen er ook nog enkele kuitenbijters te wachten. Na 6u50 wedstrijd mocht de fiets aan de kant en moesten er nog twee rondes  gelopen worden in de ondertussen doorgebroken zon.
De eerste ronde ging vrij vlot. nadien werd het tanden bijten en aftellen tot aan het einde, maar de supporters riepen  me naar de finish. Met een marathon van 4u7 kwam ik over de lijn als 28e in een tijd van 11u1m36s. 
De ch’triman is 100% meegevallen . Het is een goed georganiseerde kleinschalige wedstrijd op nog geen 2u rijden vanuit de Kempen.  Een aanrader!
Wim

www.chtriman.com

Vorig weekend stond op en rond het meer van La Gileppe een driedaagse triatlonwedstrijd gepland.  De “triptiek van de Gileppe”kon op een veertigtal moedigen rekenen.   De tijden van iedere wedstrijd werden opgeteld en er werd een algemeen klassement opgemaakt.  Belgisch duatlonkampioen Francois Humblet zou een categorie te sterk zijn voor Paul Embrechts  Deze kon op zijn beurt de Fransman  Nicolas Hemet afhouden.
Op vrijdagavond kwamen 600 deelnemers aan de start voor de pittige loopwedstrijd van 9 kilometer.  Francois Humblet, een Waalse atleet die traint met Loïc Helin, deelde de concurrentie een eerste klap uit.  Phillippe Colson (5de ) en Paul Embrechts (6de) moesten herstellen van de achterstand. Op zaterdagvoormiddag werd de duatlonvoorgeschoteld.  Antoinne Duvivier begon met een verschroeiend tempo aan de race.    De Fransman Nicolas Hemet toonde zijn geweldige tijdrijderscapaciteiten met de scherpste fietstijd.  Paul kon hem nog net afhouden.  Een zesde plaats was het hoogst haalbare voor onze HETRIC-atleet.

Op zondag was het tijd voor triatlon.  Wij mochten zwemmen in het meer van de Gilleppe.  Het water doet dienst als drinkwater dus af en toe een ferme slok water deed deugd.  Het fietsparcours van 45 kilometer was fantastisch afwisselend en zorgde voor een natuurlijke schifting.  De scheidsrechter konden dus ook genieten van de prachtige natuur.  Er waren zoveel moto’s op het parcours dat je dacht dat alle Waalse gendarmen een scheidsrechterscursus hadden gevolgd.  Het bleken verbaasde toerrijders te zijn.    Alweer kon Hemet zich onderscheiden op de fiets.  De snelste fietstijd was echter voor  Humblet.  Hij walstte de concurrentie plat.  Hij had nog tijd over om paddestoelen te pIukken tijdens het lopen.  In de achtergrond konden Boris Rolin en Paul Embrechts de schade beperken op de andere podiumkandidaten.  Zij zouden in het laatste loopnummer oprukken naar zilver en brons.   Bij de vrouwen won Michel Claire voor Maschke en Martens  Uiteindelijk bereikten 325 atleten de finish. 
Een echte aanrader voor alle atleten die wel houden van een geaccidenteerd parcours.

Meer info op http://www.lagileppetrophy.be/nl/triptiek/infos.

Uitslagen op http://www.chronorace.be/web2/Classements/ListeRapports.aspx?eventId=5561982648337

De nationale ploeg van de offroad-atleten heeft zich van zijn beste kant laten zien in het Nederlandse Kijkduin.  
Op het programma stonden 1000 meter zwemmen, 26 kilometer MTB en 9 kilometer lopen.  Het fijne weer had de zandbak van Kijkduin omgetoverd tot een speeltuin voor het geoefende zandkonijn.   De supporters waren talrijk aanwezig en regelmatig werd een onwetende badgast over zijn voeten gereden door stoomtreinen als Conrad Stolz en Ruben Ruzafa. De Noordzee was zeer rustig en de stroming was van geringe invloed op de zwemprestaties. Ben Allen nam de leiding. Onze landgenoten Ruben Geys en Jim Thijs konden op enige afstand aanklampen in een achtervolgende groep. Embrechts was wederom goed voorbereid op dit kampioenschap en moest maar 40 seconden toegeven op het podium. Tijdens het fietsen kon Paul opschuiven naar een top tien plaats.  Samen met Coddens was hij duidelijk technischer en tactisch onderlegd tegenover enkele buitenlanders. Embrechts kon ook de eerste Nederlander (Scheltinga) afhouden in de eindsprint.  De talrijke supporters waren meer dan welkom.  Een schitterend relultaat voor de man uit Tielen. Prestaties van de Belgen: 4de Kris Coddens 02:03:04, 9de Paul Embrechts 02:07:06, 11de Jim Thijs 02:07:35, 12de Ruben Geys 02:08:24, 14de Tim van Daele 02:10:00

HIER NOG HET VERSLAG VAN PAUL ZELF MET MEER FOTO’S

Op vrijdag 22 maart was het eindelijk zover! We zouden naar Spa vertrekken voor onze langverwachte trainingsstage. We hadden om 07.30u afgesproken aan het netepark om samen eerst nog een uurtje baantjes te trekken. Na het zwemmen vertrokken we dan met twee volle busjes richting Spa. In de ene bus de Rudi Van Aelst met de Ladies en in de andere bus de Rudi Claes alias “EL PATRELLE NATURELLE” met onze schapenherder (meer hierover verder in het verslag) en Ben Benhaddou. Onderweg was er al veel plezier in beide busjes. Om 10.30u kwamen we toe aan ons mooi verblijf waar Hetric twee dagen zijn kamp zou opslaan. Na de kamerverdeling en nadat we ons omgekleed hadden stond de eerste looptraining op het programma (trainingsschema’s werden opgesteld door Reinout). We deelden ons in twee groepen en vertrokken dan voor een uurtje het bos in. Onmiddelijk wisten we allen dat het niet van een leien dakje zou gaan, we kregen al direkt een stijgingspercentage van 20% (misschien zelfs meer) voor onze voeten geschoven, dit was uiteraard niet voor watjes weggelegd. El Patrelle Naturelle (Rudi Claes) dacht dat hij eens eventjes er vanonder kon gaan, maar dit was buiten Ben alias de snelle haas gerekend. Er op en erover met de vingers in de neus (letterlijk en figuurlijk) passeerde hij hem en liet hem zowaar perplex staan. Met wat geroep en getier als resultaat (zoals we onze Rudi kennen hé), echter zijn wraak zou later op de dag zoet zijn!! Na een uurtje hard getraind te hebben, kwamen we terug aan ons complex. Eerst lekker opfrissen en een stevige maaltijd gegeten. Sommigen namen een kleine rustpauze. Echter duurde dit niet lang, want de derde training van de dag stond reeds op het programma, een mtb tocht. Groep 1 (Rudi, Reinout, Rudi en Ben) gingen voor een ritje van om en bij de 30 km, terwijl Groep 2 (Goe,Monique,Liesbeth,Benny en onze Schapenherder Swa) gingen voor een ritje van om en bij de 25 km. Onmiddelijk kregen beide teams enkele mooie ardense beklimmingen voorgeschoteld. Bij Groep 1 was Rudi Claes in zijn nopjes en plaatste de ene versnelling na de andere, Ben moest hierdoor iets over halfweg met verzuurde benen afhaken en een verkorte weg terugrijden naar het Hetric kamp. Rudi Claes was hierdoor natuurlijk in zijn nopjes en gebaarde nog even met zijn vingers in de neus naar Ben dat hij het leuk vond! Hoe heet dat gezegde weer? “Loontje komt om zijn boontje” Maarja, het is nog vroeg in het seizoen en we hoeven ons geen zorgen te maken. In Groep twee, ging blijkbaar alles perfect, iedereen bleef mooi bij elkaar. Zelfs onze Swa bleef netjes bij de dames, waardoor hij dan ook de bijnaam: Schapenherder kreeg. ’s Avonds stond er een lekkere spaghettie op het menu en kropen we moe maar voldaan op tijd ons bed in. Zaterdag 23 maart om 07.30u was het weer tijd voor een lange duurloop in de ardense bossen. Een zware duurtraining van 1u15min stond op het programma. Nadien werd er een stevig Pistolets en pannekoek ontbijt gemaakt door Reinout. Even alles laten zakken en dan klaarmaken voor onze tweede training van de dag, een stevige mtb rit. Tijdens deze rit werd de pech niet gespaard voor Kathleen die mee reed in Groep 1, nog geen kwartier waren ze aan t fietsen en vooraan en achteraan platgereden. Gelukkig dat de Swa ook met deze groep was meegereden, want hij was de depanneur van dienst, dit werd uiteraard zeer gewaardeerd door onze pechvogel Kathleen. Groep 2 bevondt zich op een gegeven moment op de skipiste van Spa, door de sneeuw die er lag, was dit een taaie “berg” om te trotseren. Dan nog ergens een pijltje gemist, stonden we daar en moesten we gokken welke richting uit. Dankzij het Arendsoog van ons Goe, vonden we toch onze weg terug richting het Hetric nest. Moe maar weer voldaan aangekomen, namen we allen een lekkere douche of bad (niet te samen uiteraard!!). Weer een lekkere maaltijd en wat platte rust om een uurtje later voor onze derde training richting Butgenbach te trekken voor een zwemtraining in het plaatselijke zwembad. Het zou maar tien minuutjes rijden zijn volgens Rudi Van Aelst:) Echter na een drietal kwartier gereden te hebben, kwamen we “eindelijk” aan het zwembad. Voor sommigen nog eens een stevige training en voor sommige lichtjes uitzwemmen om de stramme fiets en loopspieren wat los te werken. Na een uurtje reden we terug richting Spa om aldaar een stevige Wok maaltijd te verorberen, ons netjes aangeboden door Monique en Goe. Ben en Rudi (Claes) reden nog even naar een self carwash om de fietsen een fikse wasbeurt te geven; Achteraf hebben we nog een klein stapje in de wereld gezet in het centrum van het bruisende Spa. Echter gingen we op tijd terug om ons mentaal voor te bereiden op onze derde trainingsdag. Zondag 24 maart toen de eersten opstonden werden we op de hoogte gebracht dat het de hele nacht gesneeuwd zou hebben. Dit bracht onze planning wel in de war. Sommigen waagden het er toch op een mtb rit te gaan rijden. Echter hun verbazing was groot toen ze de fietsen uit de camionette haalden. Alles bleek nog bevrozen te zijn! Het was onmogelijk om ermee te gaan rijden. Dan maar stevige wandelschoenen aan voor een lange gezamelijke wandeling. Na enkele uren, kwamen we terug aan ons appartement. Gezien het slechte weer werd er beslist om vervroegd huiswaarts te keren. Alles werd ingepakt en ingeladen, alle vertrekken werden zorgvuldig gekuisd en dan zijn we voldaan huiswaarts gekeerd. Het was een zeer sportief en leuk weekend dat in de toekomst zeker mag herhaald worden. Met dank aan Rudi Van Aelst voor de reservatie van het mooie complex in Spa.

(Verslag Ben Benhaddou)

In de nadagen van de zomer …..(precies lang geleden) of was het bij aanvang van de herfst ? In ieder geval trokken een aantal Hetric-ladies in werktenue met de gele bus van Monique richting ….. Volgens de GPS moesten we naar Brussel …ergens in de buurt van die ijzeren bollen ….bleek daar een Ekidenmarathon te zijn! Zo kwam het dat we , na de zwemtraingen en natuurlijk onze wekelijkse broodjes en koffie , onder een grijze hemel met rukwinden en miezerige regen richting de woonplaats van onze Koning reden om daar eens op te treden in het stadion van zijn overleden broer. ‘T moeten niet altijd de toppers zijn die daar de piste betreden , af en toe mag het gewone gepeupel de grasmat /piste oplopen. Een drukte van jewelste, maar liefst een dikke 2000 teams (van 6 lopers) hadden ingespreven . In de bus hadden we de startvolgorde al besproken , dus iedereen wist in welk startvak hij moest staan voor de aflossing van het lint. We gingen gaan voor 4h ….Monique zou de eerste 5km voor haar rekening nemen , gevolgd door de rest van de bende : Birgit, Goe, Lies , christel en lutgard gaven all the best en de sfeer in het stadion ( ondanks regen en fikse stortbuien) zorgde dat iedereen boven zichzelf uitsteeg (nog just niet tot aan den hemel) zodat we netjes finishten in 3h30 en een 3° plaats in de wacht sleepten bij de “vrouwenteams” ’t Was een leuk damesuitje die de kleuren van Hetric netjes hebben verdedigd …volgend (nee , reeds dit) jaar ook aan de mannen om ne x het beste van henzelf te geven ??? Where are the boys ????? De hetric-ladies

Run and bike des Rameurs was een 2de onderdeel van van Rudi zijn projectje. Het eerst deel,een trailrun, speelde zich af in en rond Olne(provincie Luik) waar we met 5 Hetricers(Monique,Goeke,Benny, Rudi en Roel)naar toe trokken. De weersomstandigheden maakte van de trailrun iets extra. Smeltende sneeuw,ijzel,regen en wind maakte er een zware editie van. Nochtans hebben we alle 5 de tocht met brio afgewerkt. De dagen erna waren iets minder. Zelden zoveel liters melkzuur bijeen gezien. De run and bike in Neder –Over- Heembeek werd meer een teamgebeuren. 2 teamleden , 1fiets en 14km heuvelende kilometers. Met 4 teams zijn we naar ginder getrokken. 1mix team(Monique en Johan), 2 Sen teams(Tom en maat Nick Renders – Joppe en Stijn) en 1Vet team (Rudi en Roel). Doordat we met een 8tal leden waren ,kwam er zowaar een” hetric gevoel” naar boven. Plezant, onze rood-witte kleuren waren goed vertegenwoordigd. Hetric zette ook hier weer een puik resultaat neer, met een 1ste plaats Sen en algemeen(ondanks platte band), 8ste plaats Sen, 6de plaats Mix en 1ste plaats Vet mochten we zonder blozen terugkeren naar de kempen. Het was nen toffe namiddag en een mooie wedstrijdformule. Goed idee,Rudi nog van dat!!! 

De winter is voor velen onder ons een verademing. De batterijtjes worden helemaal afgelaten om nadien stevig op te bouwen naar de lente toe. Meerdere salontriatleten houden niet van het slijk, de sneeuw en de koude. Enkelen onder ons kunnen de drang naar competitie echter niet missen. Deze adrenalinejunks zoeken hun heil in de crossduatlons. De atleet die de laatste maanden het vaakst aan het langste eind trok was Paul Embrechts. De ancien die inmiddels 36 jaren op de teller heeft kon de afgelopen 10 wedstrijden steeds op een plaats bij de eerste 2 in de uitslag rekenen. Tijdens de laatste duatlons van Noordwijk, Valkenburg en dit weekend Etten–Leur kon hij de rest van de deelnemers voorblijven. “De mooiste wedstrijd was de combiné in Egmond van 12 en 13 januari. Op zaterdag stond er een strandrace per MTB met 3700 deelnemers op het programma. Mijn start werd een ramp doordat 3 concurrenten het nodig vonden een salto te draaien in de eerste bocht. Het eerder saaie parcours bevat te weinig technische passages om het kaf van het koren te scheiden. De schiftingen gebeuren ironisch genoeg op basis van valpartijen. Je moet dus wat geluk hebben en over veel power beschikken in het mulle zand.” Een dag later stond er een halve marathon langsheen het strand en door de duinen geprogrammeerd. Het deelnemersveld is verbluffend. Onder de 17000 deelnemers een schitterende voorwacht van Afrikanen en toppers uit de Benelux. “Met 1u14’02 eindigde ik op een 88ste plaats. Het was echt genieten van het niveau, de schitterende omgeving en de ambiance.” Uiteindelijk behaalde Embrechts in de combiné de tweede plaats op 405 mannelijke deelnemers. Bij de dames waren er 60 deelneemsters die de combi konden volbrengen. Een blik op de uitslag toont ons dat weinig Vlaamse du- en triatleten de weg naar Egmond kennen. Een echte aanrader voor 2014!

Na een week van overvloedige regenval was het weer zover. Op zondag 23 december stond de 11e editie van de “Hel” op het programma. Met vijf Hetric-atleten stonden we aan de start voor van wat de tot nu toe zwaarste uitgave van deze winterduatlon zou worden. De eerste loopronde werd afgewerkt, waarna we begonnen aan de loodzware fietskilometers. Tony Goossens, die zijn Belgische titel moest verdedigen kwam al vroeg in de wedstrijd ten val. Hierdoor moest hij verder met een achterwiel dat niet meer recht liep. Alles verliep vlot tot en met de derde fietsronde. Nadien werd het loodzwaar want het parcours was ondertussen herschapen in één grote modderpoel. Mentaal werd het er ook niet makkelijker op. Gelukkig werden we aangemoedigd door de talrijke Hetric-supporters. Na de 105 km op de mountainbike werd de fiets ingeruild voor een paar loopschoenen en moesten we die twee rondes van 15 km nog afwerken. Buiten wat regendruppels moesten we hier geen obstakels meer overwinnen, dus verstand op nul en lopen maar. Uiteindelijke winnaar werd Seppe Odeyn die tijdens het fietsen een ruime voorsprong nam op Chris Maes, Bart Borghs en Hetric-atleet Tony Goossens. Tijdens de afsluitende loopproef rukte Tony op en kwam als tweede over de finish, waardoor hij zijn titel verlengt, vermits Odeyn geen VTDL-licentie heeft. Van de 202 starters waren er 142 overlevenden van deze beproeving. De Hetric-atleten bereikten allen de finish; Tonny Goossens in 8u21, Rudi Claes in 9u44, Wim Sterckx in 11u29, Swa Vloemans in 11u38 (Swa finishte zijn 11e Hel, samen met zijn zoon Joris)en Pieter Van Eysendeyk in 12u39. Hetric heeft zich dus weer van z’n beste kant laten zien, zowel op het parcours als ernaast. Bedankt supporters en coaches! Wim Sterckx 

Met z’n vieren zijn wij richting zuiden vertrokken : Filip,ikzelf en onze 2 trouwste fans. De dagen voor de wedstrijd was het allesbehalve schitterend weer, het stormde zelfs. Zwemmen in de zee zaaide al snel een beetje onrust. Ik heb totaal geen zeemansbenen en kwam zo wit als een laken uit de zee. Deze zee smaakte naar mijn mening ook veel te zout. Wanneer mijn maag terug op z’n plooi was ,zijn we nog een toertje gaan lopen. Ook deze tocht hebben we moeten staken wegens hevige kniepijnen van Filip. Daar zaten we nu met z’n 2. Den ene met ne zak ijs op de knie, den andere met 200gr motilium in z’n maag. De ochtend van de wedstrijd zelf verliep goed. Om 6u een uitgebreid ontbijt,zelfs voorzien van de voor mij onmisbare pannenkoeken . Een snelle kijk naar buiten leerde ons al snel dat we ons over het weer geen zorgen moesten maken, de storm was gaan liggen,weinig wind en de zee zo plat als een vijg. Filipke z’n knie voelde ook al beter. Kortom ,geen excuses meer ,we konden ertegenaan. De start gaf me wel een speciaal gevoel ,het pakte me mij een beetje…moeilijk te beschrijven.Al die uren training en nu staan we hier….. maar weinig tijd voor sentiment ,na het startschot was het GAAN!!! Als jonge frisse snaak mocht Filip 5min vroeger starten. Ik beschikte over de iets betere zwemarmen en kwam daardoor sneller uit het water .Filip 1uur 12min en ik 1uur 3min. Deze achterstand had Filip snel terug rechtgezet met het fietsen,zodat we praktisch de ganse afstand in elkaars omgeving hebben gefietst . Een goed gevoel op de fiets leverde ons beiden dan ook een goede tijd op. Filip 4uur 58min en ik 4uur 59min. In het laatste onderdeel hebben we ons een beetje vergaloppeerd. Alles voelde nog fris ,nog een marathonneke(4 ronden) en we konden de frisse pint gaan drinken. De eerste 2 ronden gingen heel goed tot we in ronde 3 het gezelschap kregen van de man met den hamer. We kregen een fantastische geweldige klop, ene om u tegen te zeggen…voila en daar moesten we mee verder .De laatste 2 ronden werden dus een kleine veldslag. Gelukkig werden regelmatig door onze vrouwen sterk aangemoedigd,zodat we ons einddoel toch hebben gehaald. En allebei zeer tevreden met het behaalde resultaat. Filip 10uur 14min en ikzelf 9uur 59min. De dag daarna hebben we nog een mini-citytrip gedaan in Barcelona. Elke trap die we in de metro moesten beklimmen of afdalen deed ons denken aan de prestatie van de dag voordien. Ge hebt er in elk geval lang geniet van, dat staat vast! Triatlon is een individuele sport maar deze ervaring heeft me geleerd dat je het niet alleen kunt. Je moet eerst en vooral een vrouw en kinderen hebben die achter jouw staan,je moet beschikken over ne geweldige coach(merci,Nick),geweldige clubvrienden die kilometers met u delen. In de winter gaven zij mij zelfs letterlijke het duwtje in de rug(en dit was nodig!!) en verder fantastisch reisgezelschap(bedankt Maggie en Filip) . Groetjes, Roel