Verslag Challenge Almere-Amsterdam

Om de zomer passend af te sluiten vertrok ik zaterdag 13 naar het EK long distance in Almere. Om zeven uur knalt voor het eerst het kanon en kan de elite aan de wedstrijd beginnen. Ik werk nog snel een gelleke naar binnen en kan nu ook te water gaan. Nog eventjes geduld en om tien na zeven klinkt ook voor ons het startschot. Het eerste rondje verloopt met het nodige trekken en duwen en bij de tweede ronde word ik toch weer wat zeeziek. Na één uur en 9 minuten klim ik aan wal en spring op m’n fiets. Al fietsend door het centrum richting dijk gaat alles vlot. Eenmaal daar is het wel wat anders. Wind op kop, en dit voor 30km aan een stuk. Een blik op mijn fietscomputer zegt dat ik slechts een snelheid van 26 km/u haal en straks moet dit stuk nog een keertje gefietst worden. Dat wordt tanden bijten. Na de tweede keer stampen op de dijk heb ik wat pijn in de onderrug en verlang ik al naar mijn loopschoenen. Na zeven uur wedstrijd kan ik eindelijk mijn fiets terug op stal zetten. Het eerste looprondje van zes gaat vlot. Ik moet me zelfs wat intomen. De kilometers vorderen en alles verloopt prima. Na 21km alles OK. Na 28km nog steeds alles OK. Ik verwacht elk moment de man met de hamer, maar die kan ik voorlopig voor blijven. Bij de volgende doortocht, aan kilometer 35 voel ik hier en daar al wat spierkrampen opkomen maar ik kan nog steeds blijven lopen. Op 3km van de finish toch even stretchen om die kramp uit de hamstrings te dwingen. Nog even doorbijten en met een marathon van 3u45 kan ik finishen. Met een tijd van 10u52 en een 130e plaats ben ik weer dik tevreden. En nu op naar de Hel!

Wim